رد پولهای نجومی در حقوق مدافعان حرم

پاسخ به یک شایعه: مدافعان حرم حقوق میلیونی می‌گیرن      

سردار محمدرضا یزدی معاون حقوقی و امور مجلس سپاه با اشاره به صحبت‌هایی که در خصوص پرداخت حقوق میلیونی به مدافعین حرم مطرح می‌شود، اظهار داشت: حضور رزمندگان ما برای انجام فعالیت مستشاری در عراق و سوریه، به درخواست مسئولان این کشورها صورت می‌گیرد؛ یعنی اعزام‌هایی که برای فعالیت مستشاری در این کشورها انجام می‌شود برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) بوده، و این هم بنا به درخواست مسئولان کشورهای مورد اشاره است.

وی افزود: بنابر این کسانی را که اعزام می‌کنیم، حقوقی را می‌گیرند که در تهران دریافت می‌کنند و مبلغ اضافه‌ای به آنها پرداخت نمی‌شود؛ ضمن اینکه تعداد زیادی از این عزیزان بدون اینکه حقوقی هم بگیرند، داوطلبانه در دفاع از حرمین حضور می‌یابند؛ لذا طرح سخنانی مبنی بر پرداخت حقوق میلیونی به مدافعین حرم، حرف‌هایی بی ربط است؛ که عده‌ای نیز به این شایعه دامن می‌زنند.

سردار یزدی ادامه داد: از سوی دیگر هر کس چنین ادعایی دارد، آیا حاضر است برای دریافت یک میلیون تومان یک انگشت خود را قطع کند؟ پس مقایسه کردن تلاش‌ها و مجاهدت‌های رزمندگان ما با مزدوران تکفیری، صهیونیستی و آمریکایی، نهایت بی انصافی در حق این عزیزان است.

وی همچنین در پاسخ به این سوال که چرا اقدامات صورت گرفته برای شناساندن و معرفی تلاش‌های مدافعین حرم بسیار ناچیز است، بیان داشت: این اقدام باید توسط فعالان فرهنگی و رسانه‌ها صورت گیرد؛ اما با این وجود ما هم نتوانستیم حق مطلب را در رابطه با مجاهدت مدافعین حرم انجام دهیم؛ به عبارت دیگر در تبیین حرکت این مدافعان اهل بیت(ع) و در ارزش‌گذاری حرکت آنها کم‌توجهی کردیم؛ که امیدواریم بعد از این موضوع با دقت بیشتری پی‌گیری شود.

منبع: دفاع پرس

جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم تأکید کردند：

با ترویج شایعات مبنی بر پول گرفتن شهدای حرم ما را آزرده خاطر نکنید

جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم در گفت وگوی صمیمانه ی برنامه ی "مشق شیدایی" رادیو گفت و گو تصریح کردند：جگر گوشه هایمان قیمت نداشتند ، آنها برای دفاع از حریم ولایت و اهل بیت علیهم السلام رفتند با ترویج شایعات مبنی بر پول گرفتن شهدای حرم ما را آزرده خاطر نکنید.

•  

"مشق شیدایی" لبریز از روایت های شور انگیز خانواده های معزز شهدای حرم و مزین با اشعار مریم فرهمندی شاعر معاصر فضایی روحانی داشت.

محمود مرادی پدر شهید مدافع حرم محمد حسین مرادی با بیان گوشه هایی از شخصیت فرزند شهید ش افزود：وقتی پسرم رفت به او گفتم نکند بیایند به من بگویند تو از پشت تیر خورده ای.

این پدر شهید ضمن تکمیل این تشبیه زیبا خاطر نشان کرد：من با اتمام حجت به او گفتم که مبادا با دیدن مرارت ها و فضای سوریه به جبهه ی مقدس آن پشت کنی.

هاجر بیگم حسینی مادر شهید مدافع حرم محمد حسین مرادی نیز تصریح کرد：پسرم اوقات بیکاری اش نام حسین علیه السلام را زیر لب زمزمه می کرد،از پله پایین می آمد یا حسین می گفت،ترانه ی لبش یا حسین بود و هیچوقت خدمت به هیئت اباعبدالله الحسین علیه السلام را ترک نگفت.

بانو حسینی افزود：من با دیدن حالات او که دمی رهایش نمی کرد برایش آرزوی شهادت کردم.

همچنین اعظم امرایی ،خواهر شهید علی امرایی و مینو دخت عین آبادی،مادر شهید امیر سیاوشی ضمن بیان خاطراتی از زندگی شهیدانشان و نیز رشادتهای بی بدیل آنان در دفاع از حرم حضرت زینب سلام الله علیها در پاسخ به این سؤال که کدام شخصیت واقعه ی عاشورا شما را تحت تأثیر قرار می دهد؟ اذعان کردند： حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام،حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام و بانوی بزرگ اسلام حضرت زینب سلام الله علیها نقش های کلیدی واقعه ی عاشورا هستند.

در مشق شیدایی شهید زنده(جانباز) مدافع حرم محمد رضا مودواری،برادر شهید میثم مودواری با اشاره به بخشی از وحشیگری های عناصر داعش و تکفیری در حلب و سایر شهرهای سوریه تصریح کرد：در واقعه ی کربلا نقش ۷۲ تن را نباید نادیده گرفت چرا که شهدای مدافع حرم با الگو گرفتن از آن شهدای خوشنام و یاران حقیقی اباعبدالله الحسین علیه السلام ،اولاد و خانه و دارایی هایشان را ترک گفته و برای دفاع از حریم ناموس آل الله پیشتاز شدند.

جمع گرم خانواده های محترم شهدای مدافع حرم هر یک به زبان و با واژه های مخصوص به خود تأکید کردند ：جگر گوشه هایمان قیمت نداشتند،آنها برای دفاع از حریم ولایت و اهل بیت علیهم السلام رفتند و اینکه عده ای از مردم می گویند پول گرفته و رفته اند دل ما را بیشتر می سوزاند ،چرا که ما دلتنگی های خودمان را در فراق عزیزانمان داریم بنابراین خواهشمندیم با ترویج این شایعات ما را آزرده خاطر نکنند.

روایتی کوتاه از زندگی شهیدمدافع‌حرم حسین‌امیدواری:

مادرشهیدمدافع‌حرم: برای رفتن به سوریه یک ماه در مسجدجمکران بیتوته کرد / قبل از شهادت قاتلش را بخشید، ولی از دو گروه نمی‌گذشت + متن وصیت نامه خواندنی شهید

حسین آرزو داشت همیشه در اعمال و رفتارش مظهر انجام بسم‌الله الرحمن الرحیم باشد و از این جهت بسیار مهربان بود. سادگی یکی از خصوصیاتش بود، بارها اتفاق می‌افتاد که بر سر سفره غذای تازه را نمی‌خورد و باقی‌مانده غذای وعده‌های قبل را برای جلوگیری از اسراف مصرف می‌کرد. وقتی خصوصیات اخلاقی حسین را نگاه می‌کردم زمینی نبود. به راحتی از طلب مالی‌اش می‌گذشت.

به گزارش پایـگاه جوان انقلابی؛ «آیا در زمان حیات شهید خود به این نکته توجه داشتید که آنها از اولیاء الهی به شمار می‌روند؟ شهیدی که در سوریه، عراق و در هر مکان و زمانی، شهید شده باشد همانند این است که جلوی در حرم امام حسین (علیه السلام) شهید شده است؛ چراکه اگر این شهیدان نبودند، اثری از حرم اهل بیت(ع) نبود.» این سخنان نقل قولی است از فرمایشات امام خامنه‌ای است در جمع خانواده‌های شهدای مدافع حرم که به تنهایی گویای منزلتی است که می‌توان برای این شهدا تصور کرد.

ـ

امروز مادر شهید حسین امیدواری گذری کوتاه از زندگی برای برای ما روایت می کند.

ـ

ـ

زندگی‌نامه

اردیبهشت ۱۳۶۵ کودکی پا به عرصه وجود گذاشت که نامش را حسین نامیدند و در شناسنامه‌اش «حسین امیدواری» نقش بست. در سن ۸ سالگی به میدان معلم یافت‌آباد نقل مکان کردند و حسین عضو بسیج مسجد علی ابن موسی الرضا(ع) شدند و مدتی هم در کانون قرآن مسجد مشغول فعالیت شد.

ـ

حسین در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد و ۱۱ خواهر و برادر داشت. آخرین پسر این خانواده بود و گوش به فرمان پدر و مادر، آنها را احترام می‌کرد. قرآن‌خوان بود و هر روز مسجد می‌رفت و در کلاس‌های قرآن شرکت و قرآن تلاوت می‌کرد. دوران کودکی حسین در محله امامزاده زید(ع) گذشت. از همان کودکی فعالیت‌های مذهبی مسجد و امامزاده شرکت می‌کرد و به یاد دارم روز عاشورا از صبح اول وقت که دسته‌های مختلف عزاداری به امامزاده می‌آمدند برای آنها اسفند دود می‌کرد و از عزاداران پذیرایی می‌کرد.

ـ

حسین از همان دوران، تلاوت قرآن را شروع کرد و در مسجد محل قرآن می‌خواند. وی جوانی ساده، سر به زیر و مطیع بود و هرگاه کاری از او می‌خواستیم فوراً اطاعت می‌کرد. پس از کسب دیپلم علوم انسانی در سال ۱۳۸۵به خدمت سربازی رفت. در طول ۲سال سربازی دو مرتبه سرباز نمونه معرفی شد. پس از پایان سربازی مشغول به کار شدند. در سال ۱۳۹۴ متوجه شدند به سوریه نیرو اعزام می‌کنند و برای اعزام به سوریه ثبت نام کرد. در آخرین محرم زندگیش هم خادم هیئت محبان حضرت فاطمه زهرا(س) در شادآباد شدند.

ـ

ـ

مادر شهید: در کودکی هنگامی که بچه‌ها می‌خواستند به مدرسه بروند برای‌شان آیه‌الکرسی را می‌خواندم و پشت سرشان فوت می‌کردم. حسین همیشه می‌گفت: من این آیهالکرسی مادر را همیشه کنارم احساس می‌کنم و هنگام لغزش‌ها و حتی هنگامی که کسی قصد آزار و اذیت من را در مدرسه دارد آیهالکرسی مادر به دادم می‌رسد.

ـ

اولین باری که حسین در جلسه قرآن استاد زکی‌لو تلاوت کرده بود استاد به وی گفته بود شما از سبک هر قاری یک خط گرفته و می‌خوانید. حسین هم به استاد گفته بود : مادرم هر روز از رادیو تلاوت‌هایی را گوش می‌دهد و به ما یاد می‌دهد. استاد زکی‌لو حسین را به تقلید از سبک عبدالواسط تشویق کرده بود.

ـ

حسین از همان کودکی به حلال، حرام و حق‌الناس خیلی اهمیت می‌داد. طوری نبود بخواهد بچه‌ای را بزند یا کسی را اذیت کند. بارها در خیابان او را می‌دیدم که سرش پایین است و کار خودش را می‌کند. دور و اطراف ما مدرسه دخترانه است و وقتی مدرسه‌ها تعطیل می‌شدند خیابان شلوغ می‌شد که بیشتر جمعیت را هم همین خانم‌ها تشکیل می‌دادند. روی همین حساب دائم سرش پایین بود و اصلاً دور و اطراف را نگاه نمی‌کرد.

ـ

از همان طفولیت در مسجد بزرگ شد و جو فرهنگی مسجد بر او غالب بود. اصلاً در کوچه و خیابان نبود و در مسجد و هیئت تحت تأثیر آموزه‌های دینی قرار داشت. من سواد ندارم، البته می‌توانم قرآن بخوانم، اما معانی آن را نمی‌توانستم بخوانم و درک کنم. حسین هرشب یک حزب از قرآن را می‌خواند و معانی آن را برای من شرح می‌داد. با کمک حسین اکنون می‌توانم معانی آیات را هم بخوانم.

ـ

یک روز خواهرش به حسین گفت: من قرآن می‌خوانم، ولی عامل به آیات قرآن نیستم آیا درست است که خواندن قرآن را ادامه بدهم: حسین در جواب گفت: یک پایت قطع شده که عامل به قرآن نیستی آیا می‌خواهی پای دیگرت را نیز قطع کنی. خواندن قرآن را ادامه بده تا عامل به آیات هم بشوی.

ـ

حسین دبیرستان را که تمام کرد خواست وارد دانشگاه شود، ولی به دلیل یک‌سری مشکلات نتوانست. بعد از آن وارد کار آزاد شد. بعد از مدتی وانت گرفت و در کار مبل و صندلی بود. در همین کارش هم دنبال هر لقمه‌ای نبود و اگر احساس می‌کرد طرف مقابلش پایش می‌لرزد کارش را قبول نمی‌کرد. تمام کارهایش برای رضای خدا بود و اصلاً درگیر بده و بستان و درگیری‌های بازار نبود. 

ـ

حسین اولین بار در سال ۸۲ به صورت دانش‌آموزی به مکه رفت. در سال ۹۰ نیز به عنوان کمک دست من و پدرش همراه ما به مکه آمد. خودش می‌گفت: در سال ۸۲ روزی دو مرتبه به زیارت بقیع می رفت، ولی در سفر دوم تمام هم و غم من این بود که بتوانم خدمتی به پدر و مادر بکنم تا آنها بتوانند زیارت خوبی داشته باشند، به گونه‌ای که در این مدت فقط یکی دوبار توانستم به زیارت بقیع بروم و هرگز ازاین کارم پشیمان نیستم.

ـ

پس از دیپلم با کمک خواهرش وانتی خرید و ۹ ماه از صبح تا شب کار می‌کرد و هر روز که برمی‌گشت سهم خواهرش را اول می‌داد. حسین بسیار مقید به کسب مال حلال بود و از اسراف دوری می‌کرد. دو سال پیش با پرداخت ۵۰۰ هزار تومان پیاده به کربلا مشرف شد و سال گذشته نیز قرار بود ۷۰۰ هزار تومان پرداخت کند و به پیاده‌روی اربعین برود، ولی پول را برای پرداخت اجاره خانه یک مستحق پرداخت کرد. در عوض در خواب به زیارت حرم امام حسین(ع) رفت. حسین قبل از اعزام به سوریه وانت را فروخت و در خواب دیده بود که سفرش بازگشت ندارد. در خواب دیده بود که خانمی سه ساله دست تعدادی را می‌گیرد و جلو می‌برد و یکی از این افراد حسین بود. شب شهادتش نیز خواب دیده بود که امام حسین(ع) وی را دعوت کرده است.

ـ

ـ

خصوصیات شهید

حسین در طول ۲۹سال زندگی دنیایی در هر کاری سعی می‌کرد رضایت خدا را مد نظر داشته باشد. باغیرت، رئوف و مظلوم‌پناه بود. اگر دست به کاری می‌زد سعی می‌کرد به بهترین نحو آن کار را به پایان برساند. فردی خوشرو و خوش‌برخورد بود. اگر کسی به کمک نیاز داشت تا آنجایی که می‌توانست به کمک آنها می‌شتافت. در کارهایش بسیار صبور بود. شوخ‌طبع بود در حالی که باعث شکستن عزت نفس کسی نمی‌شد (هرگز کسی را مسخره نمی‌کرد).

ـ

حسین علاقه و ارادت خاصی به امیرالمؤمنین(ع) و حضرت فاطمه زهرا(س) داشت؛ به طوری که در تمامی ‌لحظات زندگی، این  دو معصوم را بر زندگی‌اش ناظر و حاضر می‌دید و در تمامی ‌اعمال و رفتارش تا جایی که طاقت بدنی و توان روحی و روانی داشت، از حضرت علی(ع) و توصیه‌ها و حکمت‌های ایشان پیروی می‌کرد و معتقد بود باید به گونه‌ای زندگی کنیم که انگار در برابر آن حضرت گام بر می‌داریم. پسرم اعتقاد داشت که اگر کاری برای رضای خدا و تأیید امیرالمؤمنین علی(ع) انجام می‌دهد، در اصل خدمتگزاری به خود است نه به دین.

ـ

در زندگی اجتماعی و رفتار با خانواده در عین اینکه انسان بسیار کوشا و پرتلاشی بود، اما خیلی بشاش و خوش‌اخلاق بود. با ورودش به هر مجلس و میهمانی، همه متوجه تغییر فضای آن جمع می‌شدند، زیرا حسین با همه مزاح می‌کرد، اما هرگز دل کسی را در شوخی و مزاح نمی‌شکست. حسین به اندازه‌ای مهربان بود که هرگز کینه کسی را به دل نمی‌گرفت. هرگز به خود اجازه دخالت و سرکشی در زندگی دیگران را نمی‌داد، به همین دلیل هرگز درباره کسی هم قضاوت نمی‌کرد و معتقد بود خداوند و برگزیدگانش بهترین قاضی‌های جهان هستند.

ـ

حسین معتقد بود؛ تدبر در یک آیه قرآن و عمل به آن بهتر از تلاوت تمام قرآن است،‌ بدون اینکه معنی آیات را بفهمی. حسین آرزو داشت همیشه در اعمال و رفتارش مظهر انجام بسم‌الله الرحمن الرحیم باشد و از این جهت بسیار مهربان بود. سادگی یکی از خصوصیاتش بود، بارها اتفاق می‌افتاد که بر سر سفره غذای تازه را نمی‌خورد و باقی‌مانده غذای وعده‌های قبل را برای جلوگیری از اسراف مصرف می‌کرد.

ـ

وقتی خصوصیات اخلاقی حسین را نگاه می‌کردم زمینی نبود. به راحتی از طلب مالی‌اش می‌گذشت. سختی‌هایی به خودش می‌داد و پا روی نفسش می‌گذاشت. یک دستنوشته دارد که چند صفحه‌ای درباره شهادت نوشته است. این چند صفحه نشان می‌دهد خودش را کاملاً آماده شهادت کرده بود. در وصیت‌نامه‌اش هم نوشته بود جاهلی که او را به شهادت می‌رساند می‌بخشد، ولی دو گروه پوچ‌گرا و ریاکار را هیچ‌گاه نمی‌بخشد. حسین مسائل شخصی‌ را می‌بخشید و فکر می‌کنم چون این دو گروه مسئله شخصی‌اش نبوده را نبخشیده است.

ـ

ـ

مدافع حرم شدن حسین قصه ما

حسین کاری را در قم گرفته بود که با یکی از بچه‌های آنجا آشنا می‌شود. با هم صحبت می‌کنند که در آخر حرف‌شان به رفتن به سوریه ختم می‌شود و یک ماه در مسجد جمکران بیتوته می‌کند. بعد از این بحث، پسرم از قم به تهران می‌آید تا کارهایش را انجام دهد. سر بحث سوریه وانتش را فروخت. یکی از دوستانش هم همان دوران خواب دید که حضرت رقیه دست حسین و چند نفر دیگر را می‌گیرد و از صف جدا می‌کند. این خواب عزم حسین برای رفتن را جزم‌تر ‌کرد. یک شب برای شام به خانه برادرش رفت. برادرش چند تا کاپشن و دستکش داشته که می‌خواسته به حسین بدهد، ولی هر کاری کرده قبول نمی کند. خودش وسیله‌هایش را خریده بود. گفت: اگر برگشتم حتماً آنها را  برمی‌دارم. حسین در فکر رفتن به سوریه نبود. یک دفعه‌ای پیش آمد، آموزش دید و اعزام شد.

ـ

حسین تا اسمش برای حرکت به سوریه در بیاید بسیار بی‌تابی می‌کرد و بالاخره خواب امام زمان(عج) را می‌بیند که با زبان فصیح عربی به حسین می‌گویند: “ما اسم تو را در گروه طیار نوشته‌ایم و تو خواهی آمد. و در عصر همان روز به او اطلاع دادند که در گروه طیار ثبت‌نام شده است.”روزهای آخری بود که حسین در تهران بود و از آنجا که به ما ثابت شده بود که حسین برود سوریه دیگر بر نمیگردد پس تمام سوالاتمان را از او پرسیدیم. و یکی از دغدغه های ذهنی خواهرش این بود که بعد شهادتش دوست دارد کجا به خاک سپرده شود ،این سوال سخت را با هر زحمتی که بود بالاخره با گریه از حسین می پرسد و حسین می‌گوید : من را در بهشت زهرا قطعه ۲۶ در کنار ایستگاه صلواتی بچه‌های مسجد حضرت علی بن موسی الرضا(ع)  به خاک بسپارید. بعد از شهادتشان در آن قطعه جا نبود  و بالاجبار در قطعه ۵۰ به خاک سپرده شد و مدتی بعد یک ایستگاه صلواتی در کنارش بر پا شد. که در خواب دیدم وصیتنامه حسین در دستم است و می گویم با این که در قطعه ۲۶ نشد بروی، ولی الان در قطعه ۵۰ ایستگاه صلواتی زدند به نام حضرت زینب (س) و به نوعی وصیتت انجام شد. و بعد از یک مدتی که رفتم بهشت زهرا دیدم نام ان ایستگاه صلواتی همان نام حضرت زینب( س) است.

ـ

ـ

نحوه شهادت حسین از زبان هم‌رزمش

شب قبل از عملیاتی که بچه‌ها شهید شدند ما در اتاق فکر داشتیم برای بچه‌ها پست‌هایی را مشخص می‌کردیم و به شهید مرتضی کریمی که فرمانده بود گفتم اسم امیدواری را در این  عملیات ننویسیم، چون خیلی مطمئن است که شهید می شود، در همین افکار بودیم که ناگهان شهید امیدواری به داخل آمد و گفت: اسم من را باید بنویسید نکند بگویید این شهید می‌شود و اسمم را ننویسید من باید بیایم. این سخن او همه را متعجب کرد زیرا اصلا خبر نداشت که ما در چه فکری هستیم و کسی هم از اتاق خارج نشده بود تا به او اطلاع دهد.

 ـ

تک تیراندازها تیری به قلبش می‌زنند. به حالت سجده‌ روی زمین می‌افتد و وقتی بلندش می‌کنند، می‌بینند خون زیادی از بدنش رفته است به او می‌گویند حسین چیزی نشده ما تو را به عقب برمی‌گردانیم که نگاهی می‌کند، لبخندی می‌زند و تمام می‌کند. چند دقیقه بعد از شهادت او، علیرضا مرادی هم شهید می‌شود. شهید مرادی حسین را عقب تویوتا می‌گذارد و می‌خواسته به عقب بیاورد که دوباره موقعیت طوری می‌شود که به جلو می‌رود. جلو که می‌رود یک تیر به کتف و چند تا به پهلویش می‌خورد. مرتضی کریمی هم در همان روز شهید می‌شود. حسین ۲۱ دی‌ماه به شهادت رسید.

ـ

ـ

خبر شهادت حسین

وقتی خبر شهادت حسین را دادند تا یکی دو ماه صبح‌ها برای نماز صبح بیدار میشدم برایم سخت بود، به یاد حسینم می‌افتادم و دوری او را حس می‌کردم و گریه می‌کردم. دیدم دیگر به دلیل گریه زیاد توانایی خواندن قرآن را ندارم، با گریه رو به عکس حسینم کردم و گفتم حسین، مامان خودت به من صبر بده. و همان صبری را که خواستم به من داد.

ـ

ـ

بعد از شهادت حسین

حدوداً ۵ ماه بعد از شهادت‌شان شانهء مادرمان بسیار درد گرفت و ما به چند پزشک مراجعه کردیم، ولی بهبودی حاصل نمی‌شد و در یکی از شب‌ها حسین آقا به خوابم آمد و گفتند: داروهای فلان دکتر که یک قرص هنگام صبح و دیگری در شب است را به مادر بدهید، ان شاءالله خوب می‌شود. همین کار را کردیم و مدتی بعد بیماری تسکین یافت.

ـ

ـ

وصیت‌نامه شهید

ـ

ـ

پروردگارا، ای تنها کس بی‌کسان. شما خود بیشتر از هر کس دیگر آگاه و ناظر بر اعمال این بنده حقیر بوده و هستی. از آن رو می‌دانی که این بنده حقیر تماماً در کوشش و تلاش مداوم بودم، تا بلکه مشکلات دنیوی خود و اطرافیانم را مرتفع سازم. بلکه بإذن‌الله بتوانم این جمع مذکور را طبق فرمایش شما تبدیل به بهشت کنم. در آن مسیر انجام وظیفه می‌کردم که ما را مأمور به نگهبانی از حرم خانم حضرت رقیه(س) کردند و ایشان مهر تأیید برات ما را زدند و فرصت خدمت به این خانم عزیز، بدینوسیله برای ما مهیا شد و ما نیز از خداخواسته لبیک را گفتیم و لباس جهاد را برتن کردیم.

ـ

پروردگارا! اگر که خواستی این بنده حقیر را به بهشت خود ببری و یا این که به جهنم که ساخته خودمان است، بیندازی، شما خود صاحب اختیار هستی و این بنده خسران دیده در هر صورت راضی به رضای شما خواهم بود. فقط این که دوست دارم مطلبی را با شما در میان بگذارم که تو خود میدانی، آن از دل من بر می‌خیزد. پروردگارا! اگر در طول دوران زندگیم در عالم مادی دچار خطایی شده‌ام، شما آن خطای بنده حقیر را به حساب دشمنی من با خودتان تلقی نکنید و دوست دارم که آن خطا را روی ضعف و احمقیت‌های این بنده حقیر نسبت به خودش برداشت کنید و به این وسیله شما را قسم می‌دهم این بنده را به خاطر ضعف‌ها و احمقیت‌هایش، در ردیف دشمنانتان قرار ندهید.

 ـ

و البته در ادامه دوست دارم در همین جا رضایت خودم را از جاهلی که بنده را به قتل می‌رساند تسلیم شما کرده و البته شکایت خود را نیز از دو گروه نزد شما تا روز قیامت به امانت بگذارم.

ـ

گروه اول؛ کسانی که خود در پوچ‌گرایی هستند و برای آنکه آن ننگ را از دوش خود بردارند، در صدد برمی‌آیند تا ما را در راهی که هستیم، بی‌هدف نشان دهند. و گروه دوم؛ کسانی هستند که با مکر و ریا سعی می‌کنند به تفریح یا برای به دست آوردن منافع دنیوی، روی خون شهدا موج سواری کنند.

ـ

آن‌ها که می‌گویند مدافعان حرم پول می‌گیرند...! 

  

خبرگزاری فارس: آن‌ها که می‌گویند مدافعان حرم پول می‌گیرند؛ طعم گلوله سربی را نچشیده‌اند! حمید یادروج گفت: جشنواره فیلم مدافعان حرم سعی دارد اسطوره‌های جامعه امروز را به مردم معرفی کند و بگوید قهرمان‌های امروز ما چه کسانی هستند.

به گزارش شهدای ایران، نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم از سوم تا پنجم خرداد و همزمان با نیمه شعبان در تهران برگزار خواهد شد.

با حمید یادروج، دبیر نخستین جشنواره فیلم مدافعان حرم درخصوص روند برگزاری و چرایی برگزاری این رویداد فرهنگی اجتماعی به گفت‌وگو نشستیم.

از نگاه شما اهمیت پرداختن به موضوعی چون مدافعان حرم در زمانه کنونی چه چیزهایی است؟

ببینید امروز داعش که نماد تحجر در جهان به حساب می‌آید؛ بخوبی از ابزار سینما و رسانه استفاده می‌کند. گروهی که کثیف‌ترین جنایات را از آنها شاهد هستیم، بخوبی استفاده از رسانه را بلد است و برای پیشبرد اهداف خود از ظرفیت‌های رسانه‌های دیداری حداکثر استفاده را می‌کند. داعش و گروه‌های تروریستی دیگر بخوبی می‌دانند اگر بخواهند سرزمینی را فتح کنند، ابتدا باید از طریق رسانه رعب و وحشت ایجاد کرده و پس از فتح رسانه‌ای است که می‌توانند خاک یک کشور را غصب کنند.

در مقابل این گروه‌های‌ تروریستی، جبهه مقاومت کمترین بهره را از رسانه‌های دیداری برده است. حتی در جایی از ضد تبلیغ هم استفاده کرده است. همه اینها نیاز به آسیب‌شناسی دارد که چرا هنوز به قدرت سینما، تلویزیون و رسانه پی نبرده‌ایم و از آن استفاده درست نمی‌کنیم.

با وجود این در حال حاضر در فضای مجازی گاه عکس این موضوع را می‌بینیم... .

جای تاسف دارد در جامعه ما هنوز هم برخی افراد هستند که می‌گویند مدافعان حرم برای پول به سوریه می‌روند. این که عده‌ای قلیل همسو با رسانه‌های ضدانقلاب درصدد القای این موضوع هستند، برای ما اهالی رسانه جای تاسف دارد. از این جهت که نتوانستیم تبیین کنیم کسانی که در دفاع از حریم و حرم می‌جنگند برای اعتقاد خود می‌جنگند، نه پول. آن جوان دهه 70 که از همسر و فرزندش دل می‌کند و به جبهه می‌رود، آیا برای پول به شهادت رسیده است؟ میلیاردها میلیارد ثروت پس از مرگ چه فایده‌ای دارد؟ آنها که این حرف‌‌ها را می‌زنند اگر یک بار طعم گلوله سربی را بچشند، دیگر در زمین دشمن بازی نمی‌کنند.

جامعه هدف شما در روند برگزاری این جشنواره چه جامعه‌‌‌ای است؟

جامعه هدف ما مردم هستند. همه هدف ما این است که نگاه‌ها را به سمت مدافعان حرم جلب کنیم. جشنواره فیلم مدافعان حرم بهانه‌ای است برای این‌که ببینیم در این عرصه چه کارهایی انجام داده‌ایم و چه کارهای نکرده‌ای داریم. باید همه کارها در کنار هم آسیب‌‌شناسی شود تا مشخص شود در چه حوزه‌هایی غفلت شده است. همه تلاش این جشنواره این است که توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و بگوید کسانی که در دفاع از حرم اهل بیت(ع) شهید و جانباز می‌شوند اسطوره‌های بزرگی هستند که نباید از آنها غافل شد. اگر نسل قدیم همت‌‌‌ها و باکری‌ها را ساخت، نسل دهه 60 و 70 نیز همت‌ها و باکری‌های خود را ساخته است. این جوان‌ها همان جوان‌هایی هستند که در دفاع مقدس جان خود را فدای نظام و انقلاب کردند. در طول سال‌های جنگ خیلی‌ها از این گفتند که اگر جنگی شود دیگر کسی نمی‌رود، اما حالا می‌بینیم که دفاع از کشور تاریخ‌مصرف ندارد. این رویداد سینمایی سعی دارد اسطوره‌های جامعه امروز را به مردم معرفی کند و بگوید قهرمان‌های امروز ما چه کسانی هستند. به نظرم اگر این اتفاق افتاد، جشنواره کار خودش را کرده است. بسیاری از مدافعان حرم که کار بزرگی کردند، دیده نشده‌اند.

بودجه این جشنواره از کجا تامین می‌شود؟

جشنواره فیلم مدافعان حرم بدون استفاده از بودجه عمومی، دولتی و بیت‌المال و تنها با حمایت افراد معتقد و حزب‌اللهی برگزار می‌شود. این جشنواره می‌خواهد بگوید خیلی چیزها دولتی و حکومتی نیست؛ اگر قرار به اصلاح امور باشد، خیلی از کارها را باید از خود شروع کرد. اگر برای همدیگر تشریح کنیم که مدافعان حرم هدف‌شان چیست، بزرگ‌ترین کار را کرده‌ایم. شاید برخی چیزها نیاز به حمایت حکومت و دولت داشته باشد، اما باید قبول کرد برخی کم‌کاری‌ها و اشتباهات به خودمان برمی‌گردد. همین موضوع پول گرفتن مدافعان حرم که شبکه سلطنتی بی‌بی‌سی هم بخوبی روی آن مانور داده است، یکی از مواردی است که باید خودمان به یکدیگر تذکر دهیم. همه ما با در اختیار داشتن شبکه‌های مجازی، یک رسانه‌ هستیم؛ هر فردی در این زمینه می‌تواند آگاهی‌سازی کند و در این زمینه نقش موثری داشته باشد. جشنواره فیلم مدافعان حرم می‌خواهد بگوید باید از ظرفیت رسانه و سینما در جهت منافع نظام به درستی استفاده کرد.

چرا فقط فیلم‌های مستند و نماآهنگ را می‌پذیرید؟ آیا بهتر نبود قالب‌های دیگر رسانه‌ای دیداری را هم درگیر می‌کردید؟

ما در نخستین دوره از این رویداد فرهنگی قالب مستند و کلیپ را به عنوان دو بخش جشنواره انتخاب کردیم. دلیل انتخاب این دو قالب این بود که اولا در ‌قالب‌‌‌های دیگر، تقریبا می‌توان گفت اثری تولید نشده است که همین موضوع نیاز به آسیب‌شناسی جدی دارد و ثانیا نباید از اهمیت این دو قالب غافل شد، زیرا تنها قالبی که می‌تواند در حوزه مقاومت و جنگ تاثیرگذار باشد فیلم مستند است؛ چراکه مخاطب می‌داند هر چه می‌بیند واقعیت دارد. در عین حال نباید از اهمیت کلیپ و نماآهنگ هم غافل شد. گاهی اوقات یک نماآهنگ دو دقیقه‌ای تاثیرگذار می‌تواند به اندازه چند فیلم سینمایی تاثیرگذار باشد و موجی از احساسات و هیجانات مثبت را به همراه داشته باشد؛ همان موضوعی که امثال گروه تروریستی داعش بخوبی از آن بهره برده‌اند.

چه تعداد اثر به دبیرخانه جشنواره رسیده است؟

تاکنون 367 فیلم به دبیرخانه جشنواره رسیده که این تعداد با توجه به نخستین گام این جشنواره و همین‌طور مدت‌زمان کوتاه فراخوان بسیار امیدوارکننده است. این تعداد اثر نشان می‌دهد فیلمسازان توجه ویژه‌ای به مقوله مقاومت و دفاع از حرم دارند. باید برای این تعداد اثر برنامه‌ریزی کرد تا آثار باارزش بخوبی دیده شود و در عین حال هم کمبود‌ها و نقص‌ها نیز آسیب‌شناسی شود.

مدافعان حرم حقوق میلیونی می گیرند؟

معاون حقوقی و امور مجلس سپاه گفت: کسانی را که برای دفاع از حرمین اعزام می‌کنیم، حقوقی را می‌گیرند که در تهران دریافت می‌کنند؛ طرح سخنانی مبنی بر پرداخت حقوق میلیونی به مدافعین حرم، حرف‌هایی بی ربط است.

به گزارش افکارنیوز، سردار محمدرضا یزدی معاون حقوقی و امور مجلس سپاه با اشاره به صحبت‌هایی که در خصوص پرداخت حقوق میلیونی به مدافعین حرم مطرح می‌شود، اظهار داشت: حضور رزمندگان ما برای انجام فعالیت مستشاری در عراق و سوریه، به درخواست مسئولان این کشورها صورت می‌گیرد؛ یعنی اعزام‌هایی که برای فعالیت مستشاری در این کشورها انجام می‌شود برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) بوده، و این هم بنا به درخواست مسئولان کشورهای مورد اشاره است.

 

وی افزود: بنابر این کسانی را که اعزام می‌کنیم، حقوقی را می‌گیرند که در تهران دریافت می‌کنند و مبلغ اضافه‌ای به آنها پرداخت نمی‌شود؛ ضمن اینکه تعداد زیادی از این عزیزان بدون اینکه حقوقی هم بگیرند، داوطلبانه در دفاع از حرمین حضور می‌یابند؛ لذا طرح سخنانی مبنی بر پرداخت حقوق میلیونی به مدافعین حرم، حرف‌هایی بی ربط است؛ که عده‌ای نیز به این شایعه دامن می‌زنند.

 

سردار یزدی ادامه داد: از سوی دیگر هر کس چنین ادعایی دارد، آیا حاضر است برای دریافت یک میلیون تومان یک انگشت خود را قطع کند؟ پس مقایسه کردن تلاش‌ها و مجاهدت‌های رزمندگان ما با مزدوران تکفیری، صهیونیستی و آمریکایی، نهایت بی انصافی در حق این عزیزان است.

 

وی همچنین در پاسخ به این سوال که چرا اقدامات صورت گرفته برای شناساندن و معرفی تلاش‌های مدافعین حرم بسیار ناچیز است، بیان داشت: این اقدام باید توسط فعالان فرهنگی و رسانه‌ها صورت گیرد؛ اما با این وجود ما هم نتوانستیم حق مطلب را در رابطه با مجاهدت مدافعین حرم انجام دهیم؛ به عبارت دیگر در تبیین حرکت این مدافعان اهل بیت(ع) و در ارزش‌گذاری حرکت آنها کم‌توجهی کردیم؛ که امیدواریم بعد از این موضوع با دقت بیشتری پی‌گیری شود.